Genomineerde Witte Anjer Prijs 2023: “Ik ben trots op de samenwerking binnen de Molukse gemeenschap”
Noël Silalahi is voorzitter van de stichting Ain ni Ain Helmond, een jongeren werkgroep die zich inzet voor het behoud van cultureel erfgoed binnen de Molukse gemeenschap. Hij strijdt onder meer voor erkenning en waardering van Molukse KNIL-militairen, zoals zijn opa: ‘Ik merk in mijn familie en in mijn omgeving dat er behoefte is aan erkenning.’
Noëls opa was een Molukse KNIL-veteraan: ‘Mijn moeder vertelde altijd veel verhalen over mijn opa en zo raakte ik meer betrokken bij de Molukse gemeenschap. Ik heb mijn opa nooit gekend. Ik droom ervan dat onze eerste generatie er nog is en dat ze kunnen zien wat we met de lokale Molukse gemeenschap bereiken. Hoe trots zouden ze zijn! Ik heb veel respect voor wat de eerste generatie ons heeft nagelaten. Wij kunnen dankzij hen hier in Nederland nu onze toekomst invullen.’
‘In december 2022 hebben we met de gemeente Helmond de grafrechten geregeld voor KNIL-veteranen en hun echtgenoten, als eerherstel. De gemeente betaalt de grafrechten als een gebaar van erkenning van de slechte ontvangst en opvang van de Molukse KNIL-militairen in Nederland vanaf 1951. Wanneer de nabestaanden dat willen, komt er ook een klein monument op het graf, zodat je ziet dat daar een KNIL-veteraan begraven ligt. Waar ik trots op ben, is de samenwerking binnen de Molukse gemeenschap. Die samenwerking is belangrijk geweest om dit te bereiken en is heel kenmerkend voor onze gemeenschap.’
‘De grafrechten zijn slechts een deel van de erkenning die ze verdienen. In Nederland hebben we bijvoorbeeld verschillende Molukse wijken waar mensen kwamen wonen na vaak jarenlang in barakken op woonoorden te hebben geleefd. In Helmond is ook zo’n wijk. Het zou landelijk geregeld moeten zijn dat Molukkers daar kunnen blijven wonen, zolang er belangstelling voor is. Daar horen bepaalde rechten bij waar wij ons voor willen inzetten.’
‘Ik vind het bovendien belangrijk dat onze geschiedenis beter terugkomt in de geschiedenisboeken. Ons perspectief is nu onderbelicht. Dat is ook een belangrijke vorm van erkenning en waardering. Als gemeenschap willen we daar graag aan meewerken.’
Noël zet zich momenteel met de stichting in voor een Indisch-Moluks monument. In Helmond bestaat namelijk ook een grote Indische gemeenschap: ‘We hebben verschillen, maar we komen allebei uit de Oost. We willen met dit monument laten zien dat we de verschillen kunnen overbruggen.’
‘Mocht ik de Witte Anjer prijs winnen, dan draag ik deze op aan onze grootouders, waarvan de opa’s gediend hebben in het KNIL. Zij openden de wegen voor het voortbestaan van onze gemeenschap in Nederland.’
