verhalen

Genomineerde Witte Anjer Prijs 2023: “Het zaadje voor de Klaproos was er al, daar bloeien nu de bloemen uit”

Bijna 26 jaar was Jacqueline actief dienend militair. Ze ging twee keer op missie, zowel op zee als op land. Tegenwoordig zet zij zich, met net zoveel ziel en zaligheid als toen, in voor veteranen. Van trainingen geven aan vrijwilligers over het veteranenlandschap, lesgeven als Veteraan in de klas, tot aan deelnemen in lokale veteranencomités. Voor dit alles is zij nu genomineerd met in het bijzonder de stichting die zij in 2019 startte: Stichting Thuisbasis de Klaproos.

‘Ergens in 2018 las ik een artikel over het grote verschil in behoeften tussen vrouwelijke en mannelijke veteranen op basis van hun ervaringen op missies en bij defensie. Vrouwen worden over het algemeen op uitzending aan bestaande eenheden toegevoegd. Hierdoor vallen ze eerder op. Bovendien zijn vrouwen op missie of binnen defensie altijd in de minderheid.’  

‘Daarnaast gaan vrouwen vaak anders om met stress. Als vrouwen over hun ervaringen willen praten, blijken zij dat makkelijker te kunnen met gelijkgestemden. Na het lezen van dit artikel wilde ik iets voor vrouwelijke veteranen doen. Een plek creëren waar vrouwen van elkaar kunnen leren en hun ervaringen met elkaar kunnen delen. Vrouwen zijn in het dagelijks leven al druk genoeg met alle rollen die ze vervullen.’ 

Zo ontstond Thuisbasis de Klaproos, de enige stichting die vrouwelijke veteranen verbindt. Er zijn wel andere initiatieven bij defensie gericht op vrouwen, maar als stichting vult Thuisbasis de Klaproos een belangrijk gat. Jacqueline kreeg veel positieve reacties, maar af en toe krijgt ze de opmerking dat een aparte stichting voor vrouwelijke veteranen niet nodig zou zijn. Maar zoals Jacqueline daar mooi op antwoordt: ‘Je mag op meer dan één manier aandacht hebben voor vrouwen.’ 

In 1994 ging Jacqueline naar de kust voor voormalig Joegoslavië aan boord bij de Marine en in 2005 naar Afghanistan: ‘Twee compleet verschillende ervaringen, maar wat mij het meest is bijgebleven is het kameraadschap. Als je slaapt moet je het vertrouwen hebben dat je collega voor je waakt. Dat stapje extra wat je voor elkaar doet, dat vond ik het meest waardevol.’  

‘Het zaadje om veteranen te helpen is geplant toen ik militairen ondersteunde die individueel uitgezonden werden. Na die functie ben ik zelf op missie gegaan. Daar heeft het water gekregen en is het gaan bloeien. Het zaadje voor Thuisbasis de Klaproos was er al, daar bloeien nu de bloemen uit.’