verhalen

Genomineerde Witte Anjer Prijs 2023: “Het is zo belangrijk dat we onze ervaringen niet voor onszelf houden”

Fransjesca van Grimbergen begon haar militaire carrière als cadet van het wapen van de Verbindingsdienst bij de Landmacht. Zij ging op uitzending naar Kosovo en Afghanistan, voordat zij in 2012 een carrièreswitch maakte. Als aalmoezenier probeert zij zich in te zetten voor iedereen binnen Defensie: ‘Het werk van een aalmoezenier en een militair staat dichter bij elkaar dan je denkt. Beiden werken vaak voor een groter doel en gaan door waar anderen stoppen.’

Als aalmoezenier is Fransjesca onderdeel van de Dienst Geestelijke Verzorging: ‘Ik probeer tijd en aandacht te hebben voor iedereen die betrokken is bij defensie. Van de generaal tot soldaat, militair tot burger, jong tot oud, man tot vrouw en ongeacht afkomst of levensbeschouwing. En ook het thuisfront, iedereen mag een beroep op mij doen en kan op mij rekenen. Zodoende geef ik ook persoonlijke begeleiding aan meerdere veteranen.’

Hoewel Fransjesca pas in 2012 de overstap naar de Dienst Geestelijke Verzorging maakte, was het zaadje al eerder geplant: ‘Net voordat ik voor het eerst op uitzending naar Kosovo ging, klopte ik aan bij mijn ome Sjeng om tips te vragen. Hij was een Nederlands-Indië veteraan en sprak daar eigenlijk nooit over. Maar die avond vertelde hij mij een deel van zijn verhaal. Dat was mijn eerste ervaring als luisterend oor voor een veteraan en ik kan het niet los zien van mijn latere werk als aalmoezenier.’

‘Als veteranen versta je elkaar. Het is zo belangrijk dat we onze ervaringen niet voor onszelf houden en verhalen met elkaar delen. Niet alleen met andere veteranen, maar ook met mensen buiten defensie. Te veel mensen hebben geen goed beeld van wie er veteraan zijn en wat dat betekent.’

Fransjesca was een aanjager bij het aanleggen van een Witte Anjer Perk in Asten: ‘Toen de aanleg van een Witte Anjer Perk in het Park van Vrede in Ommel in de ijskast werd gezet, besloten we zelf een Witte Anjer Perk aan te leggen in Asten. We hebben anjers geregeld, een hovenier die zelf veteraan is, een vlaggenmast en mensen die dit belangrijk vinden. Ik wil gewoon het liefst voortvarend aan de slag.’

‘Toen ik hoorde van mijn nominatie, was ik enorm verrast. Vooral als ik kijk naar de personen die in de voorgaande jaren zijn genomineerd, bijvoorbeeld Frank Marcus, of Dennis & Mariska van der Kraats. Zij hebben ontzettend veel voor veteranen betekend. Je gaat je dan toch afvragen: waarom ik dan? Ik ben dan al snel geneigd om te zeggen dat het bij mijn werk hoort. Maar iedereen in mijn omgeving is ontzettend trots.’