Genomineerde Witte Anjer Prijs 2022: 'Ik ontloop problemen niet, maar wil ze juist oplossen'
Edwin Jacobsz woonde als jongen enige tijd in Nieuw-Guinea, waar zijn moeder werkte voor de Koninklijke Marine. De gesprekken die hij voerde met Nederlandse militairen daar stimuleerden hem om zich aan te melden voor de KMA in Breda. Als beroepsmilitair zag hij in verschillende functies veel van de wereld, maar met name Egypte en Israël hebben een speciale plek in zijn herinnering. Tegenwoordig zet hij zich met hart en ziel in voor maar liefst vijf regionale en lokale veteranenorganisaties.
‘Ik heb de neiging om problemen niet te ontlopen, maar ze juist op te willen lossen. Meestal lukt dat, als je er de tijd maar voor neemt en samenwerkt met anderen. Bij een reorganisatie van de Bond van Wapenbroeders bijvoorbeeld dreigde het regionale netwerk in Limburg uit elkaar te vallen. Om dat te voorkomen hebben we een regionaal coördinatieteam opgezet dat inmiddels vrijwel heel zuidelijk Nederland beslaat. Al doende werd ik besmet met het ‘veteranenvirus’ en raakte ik betrokken bij steeds meer veteranenorganisaties.’
‘Een ander probleem wat op mijn pad kwam: de reis naar de Nederlandse Veteranendag in Den Haag bleek voor met name oudere Limburgse veteranen te ver. Daarom wilden we voor hen een provinciale veteranendag organiseren. Ons idee werd omarmd door de gouverneur van Limburg en de burgemeester van de gastgemeente Roermond. Zo ontstond de provinciale Stichting Limburgse Veteranendag. Inmiddels zijn er overeenkomstige organisaties in Zeeland, Friesland en Drenthe met wie we ook goed contact hebben.’
‘Sinds 2005 organiseren we een provinciale veteranendag in Roermond. Vanaf 2009 vindt dit plaats op de zaterdag vóór de landelijke dag. De laatste jaren proberen we meer jonge veteranen aan ons te binden door het programma ook op hen en hun kinderen af te stemmen. Er zijn dit jaar bijvoorbeeld aardig wat historische militaire voertuigen, een opstelling uit de historische collectie van het Grondgebonden Luchtverdedigingsmuseum te Vredepeel, demonstraties van een re-enactmentgroep en het optreden met politiehonden alsmede activiteiten voor kinderen zoals een springkussen, schminken en proeven van militaire gevechtsrantsoenen. Het is steeds meer een leuk dagje uit voor het hele gezin en we hopen dit jaar nog meer jonge veteranen aan te trekken.’
‘In september draag ik het voorzitterschap van de stichting, na ruim 16 jaar, over aan een nieuwe generatie. Op een gegeven moment moet je plaats maken voor nieuw bloed. Voor nieuwe ideeën en voor de continuïteit.’
‘Ik ben altijd veel van huis geweest en heb het geluk dat mijn vrouw me ondersteunt. Ze gaat graag mee naar alle activiteiten en kent veel mensen in mijn netwerk. Wat ik doe is vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Dat begrijpt zij gelukkig. Een goed thuisfront is erg belangrijk. Dat was het toen ik als militair ver van huis was, maar nu net zo goed.’
‘Toen ik hoorde dat ik was genomineerd was ik hoogst verrast. Waar heb ik dat nou weer aan te danken? Ik zat er niet zo om te springen, maar wanneer je hoort dat je beloond wordt voor je inzet voelt dat toch goed.’
