In De Ogen Van: Iwan Ruedisueli & Ed Kurvers
Met de portretserie ‘In de ogen van’ kijken we in de ogen van veteranen van verschillende generaties en van uiteenlopende uitzendingen. Ze delen hun kijk op het veteraan zijn, hun uitzending en het leven daarna. In dit deel kijken we in de ogen van Bosnië-veteraan Iwan Ruedisueli en Afghanistan-veteraan Ed Kurvers.
Fotografie door Manon van der Zwaal op Nederlandse Veteranendag 2023.
‘Veel anderen stonden langs de zijlijn, ik stond zelf aan de frontlinie’
‘Vanuit mijn dienstplicht kwam ik met minimale voorbereiding aan in Bosnië. Het menselijk leed wat ik daar zag, was onvergetelijk. En daar was ik niet goed op voorbereid. Dit bleek ook achteraf: ik ben ondertussen afgekeurd dankzij de PTSS die ik daar heb opgelopen.’
‘Maar ik ben ook trots. Trots op wat ik nu ben: fulltime huisvader die zijn 13-jarige zoon elke dag van zijn leven heeft gezien. Maar ook trots op wat ik bij de Koninklijke Landmacht heb gedaan: veel anderen stonden langs de zijlijn, ik stond zelf aan de frontlinie.’
‘Veteranendag kan ik in drie woorden omschrijven: kameraadschap, thuiskomen en overprikkeling. Ik ben altijd met anderen bezig, maar Veteranendag, die dag is van mij.’
‘Veteranendag is ouwe-jongens-krentenbrood’
‘Mijn uitzendingen deed ik met zogenoemde ‘gelegenheidsformaties’. We kenden elkaar nauwelijks, maar gingen het proces samen in. Van een goede, korte voorbereiding, de uitzending en zelfs tot aan de terugkomst. In korte tijd raak je zo goed op elkaar ingespeeld. Iedereen voelt de noodzaak van de missie en het belang van goede samenwerking. Dan is er weinig bijsturing van buitenaf nodig: het team pakt zelf de verantwoordelijkheid.’
Ed Kurvers was werkzaam bij de landmacht en ging in 2004 op uitzending naar Irak en in 2010 naar Afghanistan: ‘Soms is het moeilijk dat je dit teamgevoel niet meer kan herbeleven met de kameraden van toen.’
‘Tijdens Veteranendag zie je de verbondenheid en verdwijnen bovendien de jaren zodra je een bekende tegenkomt: ouwe-jongens-krentenbrood.’