In de ogen van: Charles Eugene Lambertus & Adrie Klok
Met de portretserie ‘In de ogen van’ kijken we in de ogen van veteranen van verschillende generaties en van uiteenlopende uitzendingen. Ze delen hun kijk op het veteraan zijn, hun uitzending en het leven daarna. In dit deel kijken we in de ogen van Korea-veteraan Charles Eugene Lambertus en Libanon-veteraan Adrie Klok.
Fotografie door Manon van der Zwaal op Nederlandse Veteranendag 2023.
‘Ik vertel zijn verhaal graag verder’
Charles Eugene Lambertus wordt door iedereen Bennie genoemd. Op 92-jarige leeftijd komt hij met zijn zoon en kleinzoon naar Veteranendag. Zij vertellen:
”Hij heeft PTSS en dementie. Hij heeft lichamelijke klachten overgehouden aan zijn uitzendingen. Alle tien zijn divisiegenoten, die nu nog leven, hebben vergelijkbare klachten. Mijn vader heeft veel collega’s verloren tijdens en na de missie. Het was echt verschrikkelijk wat ze daar in Korea hebben meegemaakt. Daar werd thuis over gepraat, maar soms was het ook teveel en dan zei mijn moeder dat mijn vader er over op moest houden.’
‘Hij is veel geïnterviewd, maar de emoties lopen dan tegenwoordig te hoog op. Hij is een van de laatste Korea-veteranen en daar ben ik trots op. Ik vertel zijn verhaal graag verder.’
Over Veteranendag zelf zegt Charles zijn zoon: ‘Het is een hele fijne bijeenkomst, echt een reünie voor collega’s en vrienden. Zolang hij het fysiek aankan, blijft hij ook naar dit soort dagen en evenementen gaan. De band is en blijft sterk.’
‘Die band blijft voor altijd’
Veteraan Adrie Klok ging in 1980 op uitzending naar Libanon met de UNIFIL missie. Het gevoel dat hem is bijgebleven is een gevoel dat veel veteranen hebben na hun missie: ‘kameraadschap’. Adrie Klok omschrijft het als volgt:
‘Je ziet elkaar nog steeds ziet en het voelt nog precies hetzelfde. Dat komt doordat je met allemaal jonge mannen bij elkaar zit, op een plek waar je een belangrijke taak uitvoert. Dat maakt je een grote familie. Mede dankzij defensie, die hebben ervoor gezorgd dat wij daar terecht zijn gekomen en door de opleiding die we kregen hebben we elkaar ook echt gesteund . Of je elkaar nou mocht of niet, je was er hoe dan ook voor elkaar.’
Veteranendag is voor Adrie Klok dan ook een grote reünie, waar hij al deze oude maten weer kan zien.