“Over in voetsporen treden gesproken..”
Terwijl ik mijn eerste bericht op dit speciale veteranenblog nog eens teruglees en het thema ‘tradities’ op mij laat inwerken, dwalen mijn gedachten af naar mijn jeugd die ik voor een deel in Noord Duitsland doorbracht. Mijn vader was als militair een aantal jaren gestationeerd in Seedorf en wij verhuisden vanzelfsprekend met hem mee. Zonder dat ik er ooit echt erg in heb gehad heeft hij de militaire traditie van vader op zoon aan mij doorgegeven.
Beiden mogen we ons ook veteraan noemen, ook al hebben wij onder totaal onvergelijkbare omstandigheden in den vreemde gediend. Hij ruim drie jaar lang in Nederlands-Indië en ik in veel kortere periodes in Bosnië. Maar hoe je het ook wendt of keert, het past in een traditie, doorgegeven van vader op zoon. En daar ben ik heel trots op. Trouwens, ook ik ben jaren werkzaam geweest in Seedorf. Over in voetsporen treden gesproken…