“Wat ik leerde bij Defensie, gebruik ik nu in de Rotterdamse haven”
Veteranen zijn mannen, helden, die in de Tweede Wereldoorlog of Korea hebben gediend. Dat is toch wel zo’n beetje het beeld dat de samenleving heeft bij veteranen. Ik ben me er echt van bewust dat ik veteraan ben, ook al voelt dat nog niet altijd zo. We moeten allemaal denk ik nog wennen aan het fenomeen dat een veteraan ook een jongen van 30 kan zijn, of jonger zelfs.
Jonge veteranen kunnen de komende jaren meebouwen aan de toekomst van ons land en ik wil me graag inzetten voor deze groep. Ik ga naar alle reünies en regimentbijeenkomsten en ik geef interviews. Tegen die jonge jongens zeg ik dan: ‘Maak jezelf zichtbaar, wees trots op je ervaringen en lessen die je op missie hebt opgedaan en deel die vooral ook met niet-veteranen’.
Vorig jaar kreeg ik een vraag van twee oud-Defensie collega’s: Of ik wilde solliciteren voor de functie operatiemanager bij de APM Terminals in de Rotterdamse haven. Ik had nooit kunnen denken dat ik ooit uit dienst zou gaan, maar ik ben op de vraag ingegaan en heb gesolliciteerd. Ik was erg blij toen ik hoorde dat ik de baan kreeg. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging. Op missie heb je heel veel verantwoordelijkheid; je moet razendsnel zwaarwichtige afwegingen en beslissingen durven nemen. Je geeft leiding aan personeel in het midden van de operatie. Eenmaal terug in Nederland, na de missie, valt dat weg. In mijn nieuwe werk kan ik die vaardigheden gelukkig weer volop inzetten.
Elke dag merk ik hoe waardevol mijn verleden als pelotonscommandant is in mijn huidige werk. Defensie is naar mijn mening een voorloper op het gebied van leiding geven, van people management. Mensen ruimte, vertrouwen en verantwoordelijkheid geven, gebruik maken van de specialistische kennis in je organisatie. Ik pas dat nu dagelijks toe in mijn rol als manager bij de haven. Ondanks het feit dat ik het heel erg naar mijn zin heb in de haven mis ik defensie ook nog best vaak. De ‘can do’-mentaliteit, de band met de jongens onderling, het groepsbelang boven het eigen belang. Voor elkaar door het vuur gaan. Dat zijn zulke bijzondere eigenschappen die komen kijken bij het werk. Op missie kan je leven zomaar ineens in de handen liggen van degene links of rechts van je. Die hechte onderlinge samenwerking tijdens mijn missie, probeer ik ook waar het kan in mijn werk in de haven in te brengen. Ik zie het individualisme toenemen in onze samenleving. Het niet over de grenzen heen willen kijken. Ik wil mijn kinderen meegeven dat je je kunt inzetten voor de maatschappij en niet alleen maar aan jezelf moet denken. Die waarden heb ik ook vanuit huis meegekregen, mijn vader en opa zijn ook veteraan. En nu geef ik dat weer door aan mijn kinderen. Mochten zij ooit het leger in willen, dan zou ik daar achter staan. Ook al ken ik de gevaren die er bij komen kijken. Als zij maar een keus maken waar ze gelukkig van worden. Dat heb ik ook gedaan. Ik heb er nooit spijt van gehad.
Bart Noordzij woont in Roosendaal en is getrouwd met Marieke. Samen hebben zij twee kinderen: Stijn en Saar.